پیکرهٔ زبانآموز فارسی با عنوان PLC (برای Persian Learner Corpus) مجموعهای است شامل تعداد ۱۵۰ متن نگارشی که به صورت نمونه و تصادفی از میان بایگانی انشاهای فارسیآموزانی که از کشورهای مختلف با سابقهٔ زبان اول مختلف (ترکی، هندی، انگلیسی، عربی، چینی و …) بودهاند انتخاب شده است و خطاهای زبانی در آن برچسب خورده است. کاربرد اصلی این پیکره بررسی خطاهای فارسیآموزان با توجه به نوع زبان اول ایشان است. دادههای مورد نظر این پیکره از متون نگارشی فارسیآموزان سطوح میانی و پیشرفته از مرکز آموزش زبان فارسی المهدی، وابسته به جامعه المصطفی (ص) جمعآوری و تهیه شده و موضوعمتنهای نگارشی متفاوت و عمدتاً در راستای اهداف زبانآموزی ایشان یعنی یادگیری فارسی برای تحصیل علوم دینی بوده است.
پژوهشگر طرح و دانشگاه علامهطبایی.
– این داده به صورت رسمی منتشر نشده است. در صورت انتشار اطلاعرسانی خواهد شد.
– صفری. سعید. (۱۳۹۱). «طراحی و تولید پیکرۀ تولیدی زبانآموز فارسی»؛ پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران، دانشگاه علامۀ طباطبایی.
– سعید صفری. (۱۳۹۴). از زبانشناسی پیکرهای تا پیکرهٔ زبانآموز. مجموعه مقالات نخستین همایش ملی زبانشناسی پیکرهای. تهران: نشر نویسه پارسی.
–
غیرفعال
الاسهم السعودية